- ομήγοροι
- ὁμήγοροι (Α)(κατά τον Ησύχ.) «ἰσάγοροι, ἐν ταυτῷ συνήγοροι».[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)-* + ἀγορεύω. Το -η- τού τ. οφείλεται στη λειτουργία τού νόμου τής «εκτάσεως εν συνθέσει» (πρβλ. κατ-ήγορος, συν-ήγορος)].
Dictionary of Greek. 2013.
ομήγοροι
Look at other dictionaries:
ομ(ο)- — [ΑΜ ὁμ(ο) ] α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο επίθ. ὁμός και δηλώνει ότι: α) κάτι γίνεται μαζί, ταυτοχρόνως με κάτι άλλο (πρβλ. ομο βλαστώ, ομο βροντία, ομό δουπος, ομό ζευκτος, ομο θαμνώ) β) το δηλούμενο … Dictionary of Greek
